دعای اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ
وشيخ كفعمي درمصباح و بلد الأمين و شيخ شهيد در مجموعه خود از حضرت رسول صلي الله عليه وآله نقل كرده اند كه آن حضرت فرمود هركه اين دعا را در ماه رَمَضان بعد از هر نماز واجبي بخواند حقّ تعالي بيامرزد گناهان او را تا روز قيامت و دعا اين است :
اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلي اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ،
خدایا بفرست بر خفتگان در گور نشاط و سرور
اَللَّهُمَّ اَغْنِ كُلَّ فَقيرٍ، اَللّهُمَّ اَشْبِعْ كُلَّ جايِعٍ اَللّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْيانٍ،
خدایا دارا کن هر نداری را خدایا سیر کن هر گرسنه ای را خدایا بپوشان هر برهنه را
اَللّهُمَّ اقْضِ دَيْنَ كُلِّ مَدينٍ، اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ، اَللّهُمَّ رُدَّ
خدایا ادا کن قرض هر قرضداری را خدایا بگشا اندوه هر غمزده را خدایا به وطن بازگردان هر
كُلَّ غَريبٍ، اَللّهُمَّ فُكَّ كُلَّ اَسيرٍ، اَللّهُمَّ اَصْلِحْ كُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ
دور از وطنی را خدایا آزاد کن هر اسیری را خدایا اصلاح کن هر فسادی را از کار
الْمُسْلِمينَ، اَللّهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَريضٍ، اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناكَ، اَللّهُمَ
مسلمین خدایا درمان کن هر بیماری را خدایا ببند رخنه فقر ما را به وسیله دارائی خود خدایا
غَيِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِكَ، اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ، وَاَغْنِنا مِنَ
بدی حال ما را بخوبی حال خودت مبدل کن خدایا ادا کن از ما قرض و بدهیمان را و بی نیازمان کن از
الْفَقْرِ، اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَي ءٍ قَديرٌ.
نداری که راستی تو بر هر چیز توانائی
و شيخ كليني در كافي روايت كرده از ابو بصير كه حضرت صادق عليه السلام در ماه رمضان اين دعا رامي خواند :
اَللّهُمَّ اِنّي بِكَ وَمِنْكَ اَطْلُبُ
خدایامن به وسیله تو و از شخص تو می جویم
حاجَتي ، وَمَنْ طَلَبَ حاجَةً اِليَ النَّاسِ فَاِنّي لا اَطْلُبُ حاجَتي اِلاَّ
حاجتم را و هر که حاجت خویش از مردم می جوید ولی من نجویم حاجتم را جز
مِنْكَ، وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ، وَاَسْئَلُكَ بِفَضْلِكَ وَرِضْوانِكَ اَنْ تُصَلِّيَ
از تو تنها که شریکی نداری و از تو خواهم به حق فضل و خوشنودیت که درود فرستی
عَلي مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ، وَاَنْ تَجْعَلَ لي في عامي هذا اِلي بَيْتِكَ
بر محمد و خاندان او و اینکه در این سال برای رسیدن من به خانه
الْحَرامِ سَبيلاً، حِجَّةً مَبْرُورَةً مُتَقبَّلَةً زاكِيَةً خالِصَةً لَكَ تَقَرُّ بِها عَيْني ،
محترمت کعبه راهی قرار دهی که حجی صحیح و پذیرفته و پاکیزه و خالص برای تو انجام دهم آن چنانکه دیده ام
وَتَرْفَعُ بِها دَرَجَتي ، وَتَرْزُقَني اَنْ اَغُضَّ بَصَري ، وَاَنْ اَحْفَظَ فَرْجي ،
بدان روشن شود و درجه ام بدان بالا رود و روزیم کن که دیده ام را بپوشانم و عورتم را (از گناه) نگهدارم
وَاَنْ اَكُفَّ بِها عَنْ جَميعِ مَحارِمِكَ، حَتّي لايَكُونَ شَي ءٌ آثَرَ عِنْدي
و خود را از همه کارهای حرام تو باز دارم تا بدان حد که هیچ چیزی در پیش من محبوب تر
مِنْ طاعَتِكَ وَخَشْيَتِكَ، وَالْعَمَلِ بِما اَحْبَبْتَ، وَالتَّرْكِ لِما كَرِهْتَ
از اطاعت و ترس از تو و انجام آنچه دوست داری و نکردن آنچه را ناخوش داری
وَنَهَيْتَ عَنْهُ، وَاجْعَلْ ذلِكَ في يُسْرٍ وَيَسارٍ وَعافِيَةٍ، وَما اَنْعَمْتَ بِهِ
و آن را قدغن کرده ای نباشد و قرار ده همه اینها را در گشایش و آسودگی و تندرستی با هر چه نعمت که
عَلَيَّ، وَاَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ وَفاتي قَتْلاً في سَبيلِكَ تَحْتَ رايَةِ نَبِيِّكَ
به من داده ای و از تو خواهم که مرگ مرا کشته شدن در راهت قرار دهی که در زیر پرچم پیغمبرت
مَعَ اَوْلِيآئِكَ، وَاَسْئَلُكَ اَنْ تَقْتُلَ بي اَعْدآئَكَ وَاَعْدآءَ رَسُولِكَ وَاَسْئَلُكَ
با دوستانت کشته شوم و از تو خواهم که دشمنان خود و دشمنان پیامبرت را به دست من بکشی و از تو خواهم
اَنْ تُكْرِمَني بِهَوانِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ، وَلا تُهِنّي بِكَرامَةِ اَحَدٍ مِنْ
که مرا گرامی داری بخوار کردن هر یک از خلق خود که خواهی ولی خوارم نکنی به گرامی داشتن هیچ یک از
اَوْلِيآئِكَ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ لي مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً حَسْبِيَ اللَّهُ ما شآءَ اللَّهُ.
دوستانت خدایا قرار ده برای من با پیامبرت راهی خدا مرا بس است و آنچه خواهد شود
مؤلف گويد كه اين دعا موسوم به دعاي حج است سيد در اقبال از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده خواندن آن را در شب هاي ماه رمضان بعد از مغرب و كفعمي در بلد الامين گفته كه مستحب است خواندن آن در هر روز از ماه رمضان و در شب اول نيز و شيخ مفيد در مقنعه براي خصوص شب اول نقل كرده بعد از نماز مغرب و بدان كه بهترين اعمال در شب ها و روزهاي ماه مبارك رمضان خواندن قرآن است و بسيار بايد خواند چه آن كه قرآن در اين ماه نازل شده است و وارد شده كه: هر چيزي را بهاري است و بهار قرآن ماه رمضان است و در ماه هاي ديگر هر ماهي يك ختم سنت است و اقلش شش روز است و در ماه رمضان در هر سه يك ختم سنت است و اگر روزي يك ختم تواند بكند خوب است علامه مجلسي رحمة الله عليه فرموده كه در حديث است كه بعضي از ائمه عليهم السلام در اين ماه چهل ختم قرآن و زياده مي كردند و اگر هر ختم قرآني را ثوابش را به روح مقدس يكي از چهارده معصوم هديه كند ثوابش مضاعف گردد و از روايتي ظاهر ميشود كه اجر چنين كسي آن است كه با ايشان باشد در روز قيامت و در اين ماه دعا و صلوات و استغفار بسيار بايد نمود و لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ بسيار بايد گفت و روايت شده كه: جناب امام زين العابدين عليه السلام چون ماه رمضان داخل مي شد تكلم نمي كرد مگر به دعاء و تسبيح و استغفار و تكبير و بايد اهتمام بسيار نمود به عبادت و نافله هاي شب و روز.