نهج البلاغه - حکمت : 123 - علائم خوشبخت

و فرمود: خوشا به حال کسی که در پیش خود فروتن باشد و کسب و کارش را پاک و درونش را صالح و اخلاقش را شایسته نمود و از مالش (در راه خیرات) خرج کرد و زبانش را از زیاده گویی حفظ و شر خود را از مردم دور ساخت و سنت و قانونگرایی برای زندگی او کفایت کرد و هیچ ارتباطی با بدعت برقرار ننمود.