نهج البلاغه - حکمت : 372 - سعادت دنیا و آخرت

و آن حضرت (علیه السلام) به جابر بن عبدالله الانصاری فرمود: ای جابر، رکن برپادارنده دین و دنیا چهار تا است: عالمی که علم خود را به کار ببندد و نادانی که از یادگیری امتناع نورزد و انسان سخی که در بذل خیرات بخل نکند و فقیری که آخرتش را به دنیایش نفروشد. پس هنگامی که عالم، علم خود را تباه کرد، جاهل از یادیگری خویشتن داری کند و هنگامی که مالدار از بخشیدن خیرات بخل ورزید، فقیر آخرت خود را به دنیایش می فروشد. ای جابر، هر کس که نعمتهای خداوندی به او فراوان باشد، احتیاجات مردم هم به او بسیار باشد و هر کس در آن نعمتها در آنچه که خدا واجب فرموده است قیام کند، آن نعمتها را در معرض دوام و بقا قرار داده است و هر کس در آن نعمتها به ادای حقوق لازم در آنها قیام نکند، آن نعمتها رادر معرض زوال و فنا قرار داده است.