مفاتیح الجنان - فصل ششم - ادعیه ساعات روز- با ترجمه- بصورت تصویری

فصل ششم - ادعیه ساعات روز ساعت اول منسوب به امام علی علیه السلام

در دعاهايي كه در ساعات روز بايد خواند و دعاهاي هر روز كه خصوصيتي به ساعتي ندارد بدانكه شيخ طوسي وسيّد بن باقي وشيخ كفعمي هر روز را به دوازده ساعت منقسم ساخته اند و هر ساعتي را به امامي از ائمّه اِثني عشر صلوات اللّه عليهم اجمعين نسبت داده اند و براي هر ساعتي دعائي كه مشتمل بر توسّل به آن امام عاليمقام است ذكر كرده اند و اگر چه روايتش را بخصوص ايراد نكرده اند امّا معلوم است كه چنين امري را بدون روايت ذكر نمي كنند و ما در اين رساله اكتفا مي كنيم به آنچه در مصباح المتهجّد است فرموده ساعت اوّل از طلوع فجر است تا طلوع آفتاب منسوب است به اميرالمومنين عليه السلام و دعاي آن اين است :

اَللّهُمَّ رَبَّ الْبَهآءِ وَالْعَظَمَةِ وَالْكِبْريآءِ وَالسُّلْطانِ اَظْهَرْتَ الْقُدْرَةَ كَيْفَ شِئْتَ

خدایا ای پروردگار زیبایی و بزرگی و بزرگواری و پادشاهی قدرت خود را به هر سان که خواستی نمایاندی

وَ مَنَنْتَ عَلي عِبادِكَ بِمَعْرِفَتِكَ وَ تَسَلَّطْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَرُوتِكَ وَ عَلَّمْتَهُمْ شُكْرَ

و طبق معرفت خویش بر بندگانت نعمت دادی و بوسیله مقام جبروتت بر ایشان مسلط گشتی و یادشان دادی شکر

نِعْمَتِكَ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ عَلِي الْمُرْتَضي لِلدّينِ وَالْعالِمِ بِالْحُكْمِ وَ مَجارِي التُّقي

نعمتت را خدایا به حق علی آن پسندیده برای دین و دانای به حکم و راههای تقوی

اِمامِ الْمُتَّقينَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي الْاَوَّلينَ وَالاْخِرينَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ

پیشوای پرهیزکاران درود فرست بر محمد و آلش در زمره پیشینیان و پسینیان و او را

يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

پیش روی حاجاتم بدارم که درود فرستی بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنی

ساعت دوم منسوب به امام حسن مجتبی علیه السلام

از طلوع شمس است تا ذهاب حُمره و منسوب است به حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام

اَللّهُمَّ لَبِسْتَ بَهآئَكَ في اَعْظَمِ قُدْرَتِكَ وَ صَفا نُورُكَ في اَنْوَرِ

خدایا لباس درخشندگی را در بزرگترین نیرویت به برداری و صاف گشته نورت در روشن ترین

ضَوْئِكَ وَ فاضَ عِلْمُكَ حِجابَكَ وَ خَلَّصْتَ فيهِ اَهْلَ الثِّقَةِ بِكَ عِنْدَ جُودِكَ

پرتوت و زیاده گشت دانشت بر پرده ات و خالص گردانیدی آنرا به کسانی که به هنگام جودت

فَتَعالَيْتَ في كِبْرِيآئِكَ عُلُوّاً عَظُمَتْ فيهِ مِنَّتُكَ عَلي اَهْلِ طاعَتِكَ فَباهَيْتَ بِهِمْ

به تو اعتماد کنند پس برتر شدی در کبریای خود بدان حد که نعمتت بر اهل طاعتت بزرگ شد و تو بوسیله آنها

اَهْلَ سَمواتِكَ بِمِنَّتِكَ عَلَيْهِمْ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِي عَلَيْكَ اَسْئَلُكَ وَ بِهِ

بر اهل آسمانها به همان نعمتی که بدیشان داده ای مباهات کردی خدایا به حق حسن بن علی بر تو از تو خواهم و بوسیله

اَسْتَغيثُ اِلَيْكَ وَاُقِدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

او به تو استغاثه کنم و او را پیش روی حاجاتم مینهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد

وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

و درباره من چنین و چنان کنی

ساعت سوم منسوب به امام حسین علیه السلام

از ذهاب شعاع است تا ارتفاع نهار ومنسوب است به حضرت امام حسين عليه السلام

يا مَنْ تَجَبَّرَ فَلا عَيْنٌ تَراهُ يا مَنْ تَعَظَّمَ فَلا تَخْطُرُ الْقُلُوبُ

ای که بزرگی داری پس دیده ای نیست که تو را بیند و ای که عظمت داری پس به دلها

بِكُنْهِهِ يا حَسَنَ الْمَنِّ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا حَسَنَ الْعَفْوِ يا جَوادُ يا كَريمُ يا مَنْ

خطور نکند کُنهش ای نیکو درگذر ای نیکو نعمت ای نیکو گذشت ای بخشنده ای بزرگوار ای که چیزی از خلقش

لا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنْ خَلْقِهِ يا مَنْ مَنَّ عَلي خَلْقِهِ بِاَوْلِيآئِهِ اِذْاِرْتَضيهُمْ لِدينِهِ وَ

شبیه او نیست ای که بوسیله دوستانش بر خلق خویش منت نهادی زیرا آنان را برای دین خود پسندیدی

اَدَّبَ بِهِمْ عِبادَهُ وَ جَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلي خَلْقِهِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ

و بندگانت را بدیشان ادب کردی و آنان را از روی نعمت بخشی بر خلق خود حجتها و دلیلها قرارشان دادی از تو خواهم به حق

الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ السِّبْطِ التّابِعِ لِمَرْضاتِكَ وَ النّاصِحِ في

حسین بن علی علیهماالسلام آن سبط پیغمبر که پیرو خوشنودیهای تو و خیرخواه در

دينِكَ وَالدَّليلِ عَلي ذاتِكَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ

دین تو و راهنمای بر ذات تو بود از تو خواهم به حق او و او را پیش روی حاجاتم قرار دهم

تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

که درود فرستی بر محمد و آل محمد و درباره من چنین و چنان کنی

ساعت چهارم منسوب به امام علی بن الحسین علیه السلام

و آن از ارتفاع نهار است تا زوال شمس

اَللّهُمَّ صَفا

خدایا صاف گشته

نُورُكَ في اَتَمِّ عَظَمَتِكَ وَ عَلا ضِيآؤُكَ في اَبْهي ضَوْئِكَ اَسْئَلُكَ بِنُورِكَ الَّذي

نور تو در کاملترین مقام بزرگیت و والا گشت درخشندگیت در روشن ترین پرتوت از تو خواهم بدان نورت که

نَوَّرْتَ بِهِ السَّمواتِ وَ الْاَرَضينَ وَ قَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ وَاَحْيَيْتَ بِهِ الْاَمْواتَ

آسمانها و زمینها را بدان منور کردی و پشت گردنکشان را بوسیله آن درهم شکستی و مردگان را بدان زنده کردی

وَ اَمَتَّ بِهِ الْاَحْيآءَ وَ جَمَعْتَ بِهِ الْمُتَفَرِّقَ وَ فَرَّقْتَ بِهِ الْمُجْتَمِعَ وَ اَتْمَمْتَ بِهِ

و زندگان را بدان میراندی پراکنده ها را بدان گرد آوردی و گردآورده ها را بدان پراکنده کردی و سخنانت را بدان تمام کردی و

الْكَلِماتِ وَ اَقَمْتَ بِهِ السَّمواتِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ وَلِيِّكَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليه السلام

آسمانها را برپا داشتی از تو خواهم به حق ولی تو علی بن الحسین علیهماالسلام

الذّآبِّ عَنْ دينِكَ وَالْمُجاهِدِ في سَبيلِكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ

دفاع کننده از دینت و جهاد کننده در راهت و او را پیش روی حاجتهایم می دارم که

تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

درود فرستی بر محمد و آل محمد و درباره من چنین و چنان کنی

ساعت پنجم منسوب به امام محمّد باقر علیه السلام

و آن از زوال شمس است تا مقدار چهار ركعت از آن

اَللّهُمَّ

خدایا

رَبَّ الضِّيآءِ وَالْعَظَمَةِ وَالنُّورِ وَالْكِبْرِيآءِ وَالسُّلْطانِ تَجَبَّرْتَ بِعَظَمَةِ بَهآئِكَ

ای پروردگار روشنی و بزرگی و نور و کبریاء و پادشاهی برتری گرفتی به عظمت درخشندگیت

وَ مَنَنْتَ عَلي عِبادِكَ بِرَاْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ دَلَلْتَهُمْ عَلي مَوْجُودِ رِضاكَ وَ

و منت نهادی بر بندگانت به مهر و رحمتت و راهنماییشان کردی بر موجودی خوشنودیت و

جَعَلْتَ لَهُمْ دَليلاً يَدُلُّهُمْ عَلي مَحَبَّتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمْ مَحآبَّكَ وَ يَدُلُّهُمْ عَلي

برای ایشان راهنمایی قرار دادی که آنها را به محبتت راهنمایی کند و یادشان دهد وسایل دوستی تو را و بر

مَشِيَّتِكَ اَللّهُمَّ فَبِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ عَلَيْكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ

خواسته تو راهنماییشان کند خدایا به حق محمد بن علی علیهماالسلام بر تو که او را پیش روی

حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

حاجتهای خود قرار دهم می خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنی

ساعت ششم منسوب به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام

و آن از مقدار چهار ركعت از زوال گذشته است تا نماز ظهر

يا مَنْ لَطُفَ عَنْ اِدْراكِ الْاَوْهامِ يا مَنْ كَبُرَ عَنْ مَوْجُودِ

ای که دقیقتر آمد از رسیدن خیالها ای که بزرگتر آمد از دیدن

الْبَصَرِ يا مَنْ تَعالي عَنِ الصِّفاتِ كُلِّها يا مَنْ جَلَّ عَنْ مَعانِي اللُّطْفِ وَ لَطُفَ

چشمها ای که برتر آمد از همه اوصاف ای که والاتر آمد از مفاهیم دقیق
و دقیقتر آمد

عَنْ مَعانِي الْجَلالِ اَسْئَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ وَ ضِيآءِ كِبْرِيآئِكَ وَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ

از معانی جلال از تو خواهم به نور ذاتت و روشنی بزرگیت و از تو خواهم به حق

عَظَمَتِكَ الْعافِيَةَ مِنْ نارِكَ، وَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ

عظمتت معافیت از دوزخت را و از تو خواهم به حق جعفر بن محمد بر تو و او را پیش

يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّي عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

روی حاجات خود قرار دهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنی

ساعت هفتم منسوب به موسی بن جعفرعلیه السلام

و آن از نماز ظهر است تا مقدار چهار ركعت قبل از عصر

يا مَنْ تَكَبَّرَ عَنِ الْاَوْهامِ صُورَتُهُ يا مَنْ تَعالي عَنِ الصِّفاتِ نُورُهُ

ای که بزرگتر است از پندارها صورتش ای که برتر است از اوصاف نورش

يا مَنْ قَرُبَ عِنْدَ دُعآءِ خَلْقِهِ يا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ وَ لَجَاَ اِلَيْهِ الْخائِفُونَ وَ

ای که نزدیک است هنگام خواندن مخلوقش ای که خوانندش درماندگان و به او پناه برند خائفان و

سَئَلَهُ الْمُؤْمِنُونَ وَ عَبَدَهُ الشّاكِرُونَ وَ حَمِدَهُ الْمُخْلِصُونَ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ نُورِكَ

از او خواهند مومنان و او را پرستش کنند سپاسگزاران و ستایشش کنند مخلصان از تو خواهم به حق نور

الْمُضييَّءِ وَ بِحَقِّ مُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْكَ وَ اَتَقَرَّبُ بِهِ اِلَيْكَ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ

تابانت و به حق موسی بن جعفر بر تو و من بوسیله آن حضرت بدرگاهت تقرب جویم و او را پیش روی

حَوْآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

حاجتهای خویش قرار دهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد که درباره من چنین و چنان کنی

ساعت هشتم منسوب به علیّ بن موسی الرّضاعلیه السلام

و آن از مقدار چهار ركعت بعد از ظهر است تا نماز عصر:

يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ يا خَيْرَ مَنْ اَعْطي يا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ يا مَنْ اَضآءَ

ای بهترین خوانده شده ای بهترین عطاکننده ای بهترین درخواست شده ای که روشنی بخشید

بِاسْمِهِ ضَوْءُ النَّهارِ وَ اَظْلَمَ بِهِ ظُلْمَةُ اللَّيْلِ وَ سالَ بِاسْمِهِ وابِلُ السَّيْلِ وَ رَزَقَ

بوسیله نامش روز روشن را و تاریک کرد بدان شب تار را و ریزان شد بنامش باران سیل آسا و روزی کرد

اَوْلِيآئَهُ كُلَّ خَيْرٍ يا مَنْ عَلاَ السَّمواتِ نُورُهُ وَ الْاَرْضَ ضَوْئُهُ وَالشَّرْقَ

به دوستانش هر خیر را ای که برتر آمد از آسمانها نورش و از زمین پرتوش و از شرق

وَالْغَرْبَ رَحْمَتُهُ يا واسِعَ الْجُودِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ مُوسيَ الرِّضا عَليهِمَا

و غرب رحمتش ای پهناور بخشش از تو خواهم به حق علی بن موسی الرضا علیهما

السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ

السلام و او را پیش روی حاجتهای خود قرار دهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد و با

تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

من چنین و چنان کنی

ساعت نهم منسوب به حضرت امام محمّد تقی علیه السلام

و آن از نماز عصر است تا دو ساعت بعد مي گوئي :

يا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَاَجابَهُمْ وَالْتَجَاَ

ای که خوانندش درماندگان پس اجابت کند و ملتجی شوند

اِلَيْهِالْخائِفُونَ فَامَنَهُمْ وَعَبَدَهُ الطّائِعُونَ فَشَكَرهُمْ وَشَكَرَهُ الْمُؤْمِنُونَ فَحَباهُمْ

به درگاهش خائفان و بدانها ایمنی بخشد و بپرستندش مطیعان پس قدردانی کند و سپاسگزاریش کنند مومنان

وَ اَطاعُوهُ فَعَصَمَهُمْ وَ سَئَلُوهُ فَاَعْطاهُمْ وَ نَسُوْا نِعَمَتَهُ فَلَمْ يُخْلِ شُكْرَهُ مِنْ

پس عطایشان بخشد و فرمانش برند و او نگهشان دارد و بخواهند از او و او بدیشان بدهد و نعمتش را فراموش کنند ولی او

قُلُوبِهِمْ وَامْتَنَّ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يَجْعَلِ اسْمَهَ مَنْسِيّاً عِنْدَهُمْ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ

دل آنها را از شکر خود خالی نگذارد و منت گذارد بر ایشان که نامش را از یاد آنها نبرد از تو خواهم به حق محمد بن

عَلِي عَلَيهِمَا السَّلامُ حُجِّتِكَ الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِكَ السّابِغَةِ وَ مَحَجَّتِكَ الْواضِحَةِ وَ

علی علیهماالسلام حجت رسایت و نعمت ریزانت و راه روشن و واضحت و

اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي

او را پیش روی حاجتهایم می دارم که درود فرستی بر محمد و آل محمد و با من

كَذا وَ كَذا

چنین و چنان کنی

ساعت دهم منسوب است به امام علیّ نقی علیه السلام

و آن از دو ساعت بعد از نماز عصر است تا پيش از زرد شدن آفتاب

يا مَنْ عَلا فَعَظُمَ يا مَنْ تَسَلَّطَ فَتَجَبَّرَ وَ تَجَبَّرَ

ای که والا آمد و بزرگ ای که مسلط آمد و جبار

فَتَسَلَّطَ يا مَنْ عَزَّ فَاسْتَكْبَرَ في عِزِّهِ يا مَنْ مَدَّ الظِّلَ عَلي خَلْقِهِ يا مَنْ اِمْتَنَّ

ای که عزیز آمد و بزرگی گرفت در عزتش ای که کشید سایه را بر سر خلقش ای که منت نهاد بوسیله احسان

بِالْمَعْرُوفِ عَلي عَبادِهِ يا عَزيزاً ذَا انْتِقامٍ يا مُنْتَقِماً بِعِزَّتِهِ مِنْ اَهْلِ الشِّرْكِ

بر بندگانش ای عزیز با انتقام ای انتقامجو با عزتش از اهل شرک

اَسْئَلُكَ بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي

از تو خواهم به حق علی بن محمد علیهماالسلام و او را پیش روی حاجتهای خویش قرار دهم

اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

که درود فرستی بر محمد و آل محمد و با من چنین و چنان کنی

منسوب است به حضرت امام حسن عسکری علیه السلام

ساعت يازدهم و آن پيش از زرد شدن آفتاب است تا زرد شدن آن :

يا اَوَّلاً بِلا اَوَّلِيَّةٍ وَ آخِراً بِلا آخِرِيَّةٍ يا قَيُّوماً بِلا مُنْتَهي لِقِدَمِهِ يا عَزيزاً بِلاَ

ای آغاز بدون آغاز و ای آخری که انجام ندارد ای پاینده بی انتهای ازلی و ای عزیزی که

انْقِطاعٍ لِعِزَّتِهِ يا مُتَسَلِّطاً بِلا ضَعْفٍ مِنْ سُلْطانِهِ يا كَريماً بِدَوامِ نِعْمَتِهِ يا

عزتش قطع نگردد ای مسلطی که سلطنتش سستی و ضعف ندارد ای بزرگواری که نعمتش همیشگی است ای

جَبّاراً وَ مُعِزّاً لِاَوْلِيائِهِ يا خَبيراً بِعِلْمِهِ يا عَليماً بِقُدْرَتِهِ يا قَديراً بِذاتِهِ اَسْئَلُكَ

جبار عزیزکننده دوستانش ای آگاه بوسیله دانشش ای دانای به قدرتش ای توانای به ذاتش از تو خواهم

بِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِيَّ

به حق حسن بن علی علیهماالسلام و او را پیش روی حاجتهایم قرار دهم که درود فرستی

عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَكَذا

بر محمد و آل محمد و درباره من چنین و چنان کنی

ساعت دوازدهم منسوب به امام عصرعلیه السلام

و آن از زرد شدن شمس است تا غروب آن :

يا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ

ای که یگانه ای به خودی خود از

خَلْقِهِ يا مَنْ غَنِيَ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ يا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ يا مَنْ سَلَكَ

خلق خویش ای که بی نیازی به کار خود از خلق خود ای که شناساند خود را به خلق خویش بوسیله لطفش ای که برده

بِاَهْلِ طاعَتِهِ مَرْضاتَهُ يا مَنْ اَعانَ اَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلي شُكْرِهِمْ يا مَنْ مَنَّ عَلَيْهِمْ

مطیعانش را به راههای خوشنودیش ای که کمک داده اهل محبتش را بر سپاسگزاریشان ای که بر ایشان

بِدينِهِ وَ لَطُفَ لَهُمْ بِنآئِلِهِ اَسْئَلُكَ بِحَقِّ الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَيْهِ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ

به سبب دین خود منت نهاده و بوسیله نعمتت بر آنها لطف کردی از تو خواهم به حقی که آن یادگار شایسته علیه السلام

اَتَضَرَّعُ اِلَيْكَ بِهِ وَ اُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوآئِجي اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ

بر تو دارد و زاری کنم بدرگاهت بوسیله او و او را پیش روی حاجتهای خود قرار دهم که درود فرستی بر محمد و آل

مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اُولِي

محمد و با من چنین و چنان کنی خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد آن دستور دارانی که

الْاَمْرِ الَّذينَ اَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ وَ اُولِي الْاَرْحامِ الَّذينَ اَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ وَ ذَوِي

فرمان پیرویشان را صادر فرمودی و خویشاوندانی که دستور پیوند با ایشان را دادی و نزدیکانی که

الْقُرْبَي الَّذينَ اَمَرْتَ بِمَودَّتِهِمْ وَ الْمَواليِ الَّذينَ اَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ وَ اَهْلِ

دستور دوستی آنها را دادی و سرورانی که دستور شناسایی حقشان را فرمودی و اهل

الْبَيْتِ الَّذينَ اَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهيراً اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ

بیتی که پلیدی را از ایشان دور ساختی و به خوبی پاکیزه شان کردی که درود فرستی بر محمد

وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا

و آل محمد و بامن چنین و چنان کنی

دعا در سه ساعت شب و سه ساعت روز

علامه مجلسي (ره ) در مقباس المصابيح فرموده و به سندهاي معتبر از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه حق سبحانه و تعالي در سه ساعت شب و سه ساعت روز خود را به مجد و بزرگواري ياد مي كند و سه ساعت روز از وقت چاشت تا اوّل ظهر است و سه ساعت شب ثلث آخر شب است تا صبح پس هر بنده مومن كه اين تمجيد را بخواند و دلش با خدا باشد البته حق تعالي حاجت او را برآورد و اگر شقي و بد عاقبت باشداميدوارم كه سعادت مند و نيكو عاقبت گردد مؤلف گويد: كه اگر دراين ساعتهاي روز و شب اين دعا را بخواند مناسبتر خواهد بود اين است دعا:

اَنْتَ اللَّهُ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمينَ، اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ

تویی خدایی که معبودی جز تو پروردگار جهانیان نیست تویی خدایی که معبودی جز تو بخشاینده مهربان نیست تویی خدایی که معبودی

اِلاّ اَنْتَ الْعَلِيُّ الْكَبيرُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ ، مَلِكُ يَوْمِ الدّينِ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ

جز تو والا وبزرگ نیست تویی خدایی که معبودی جز تو فرمانروای روز جزا نیست تویی خدایی که معبودی جز

اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ

تو آمرزنده مهربان نیست تویی خدایی که معبودی جز تو عزیز فرزانه نیست تویی خدایی که معبودی جز تو نیست

اَنْتَ مِنْكَ بَدْءُ كُلِّ شَيْءٍ وَ اِلَيْكَ يَعُودُ اَنْتَ اللَّهُ الَّذي لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ

که خلقت از تو آغاز گشته و بسوی تو بازگردد تویی خدایی که معبودی جز تو نیست که همیشه بوده و

لاتَزالُ اَنْتَ اللَّهُ الَّذي لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ الْخَيْرِ وَالشَّرِّ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

خواهی بود تویی خدایی که جز تو معبودی نیست که آفریننده خیر و شر هستی تویی خدایی که معبودی جز تو نیست

خالِقُ الْجَنَّةِ وَالنّارِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْاَحَدُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ

که آفریننده بهشت و دوزخی تویی خدایی که معبودی جز تو نیست یگانه بی نیازی که فرزند ندارد و فرزند کسی نیست و

لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ

نیست برایش همتایی هیچکس تویی خدایی که معبودی جز تو نیست آن پادشاه منزه بی خلل ایمنی بخش

الْمُهَيْمِنُ الْعَزيزُ الْجَبّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا يُشْرِكُونَ اَنْتَاللَّهُ الْخالِقُ

مراقب نیرومند مقتدر بزرگ مقام منزه است خدا از آنچه با او شریک کنند تویی خدای آفریننده

الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَكَ الْاَسْماَّءُ الْحُسْني يُسَبِّحُ لَكَ ما فِي السَّمواتِ وَالْاَرْضِ

و ایجاد کننده و صورتگر که نامهای نیکو از تو است و تسبیح گوید برایت آنچه در آسمانها و زمین است

وَ اَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْكَبيرُ الْمُتَعالِ وَالْكِبْرِيآءُ

و تویی نیرومند فرزانه تویی خدایی که معبودی جز تو نیست آن خدای بزرگ والا که عظمت و کبریاء

رِدآوُكَ

در برداری

ادعیه هر روز

و ابن بابويه به سند صحيح از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه هر بنده اي كه هر روز هفت مرتبه بگويد:

اَسْئَلُ اللَّهَ الْجَنَّةَ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ النّارِ

از خدا بهشت خواهم و پناه برم به خدا از آتش دوزخ

جهنم گويد خدايا او را از من پناه ده و به سند معتبر ديگر از آن حضرت روايت كرده است كه اگر مومني در يك روز چهل گناه كبيره بكند پس از روي ندامت و پشيماني اين استغفار را بخواند خدا گناهان او را بيامرزد:

اَسْتَغْفِرُاللَّهَ الَّذي لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ بَديعُ

آمرزش خواهم از خدایی که معبودی جز او که زنده و پاینده است نیست پدیدآرنده

السَّمواتِ وَالْاَرْضِ ذُوالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ يَتُوبَ عَلَيَّ

آسمانها و زمین و صاحب جلالت و بزرگواری و از او خواهم که توبه ام بپذیرد

و ايضاً به سند معتبر از آن حضرت روايت كرده است هر كه هر روز هفت مرتبه بگويد:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ

ستایش از آن خداست

عَلي كُلِّ نِعْمَةٍ كانَتْ اَوْ هِيَ كائِنَةٌ

به هر نعمتی که بوده یا پس از این خواهد بود

اداي شكر نعمتهاي گذشته و آينده كرده است و ايضاً به سند معتبر از آن حضرت روايت كرده است كه هر كه هر روز بيست و پنج مرتبه بگويد:

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمينَ وَ الْمُسْلِماتِ

خدایا بیامرز مردان مومن و زنان باایمان را و مردان مسلمان و زنان مسلمان را

حق تعالي به عدد هر مومن كه گذشته و هر مومن كه بيايد تا روز قيامت حسنه در نامه اعمال او بنويسد و به آن عدد گناه از او محو كند و درجه اي در بهشت براي او بلند كند، و ايضاً به سند معتبر از آن حضرت روايت كرده است كه هر كه هر روز صد مرتبه بگويد:

لاحَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ

جنبش و نیرویی نیست جز به خدا

حق تعالي هفتاد نوع بلا از او دور گرداند كه كمتر آنها همّ و غم باشد و به روايت ديگر هرگز پريشان نشود و كليني و شيخ طبرسي و ديگران به سندهاي حَسَن و معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله هر روز هفتاد مرتبه مي گفت : اَسْتَغْفِرُاللَّهَ و هفتاد مرتبه اَتُوبُ اِلَي اللَّهِ و در كشف الغمّه و امالي شيخ طوسي به سند معتبر روايت شده است كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمود هر كه هر روز صد مرتبه بگويد لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ(نيست معبود حقي جز خداي حق مبين امان يابد از فقر و وحشت قبر و توانگري به او روي آورد و درهاي بهشت بر روي او گشوده شود و در امالي لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْحَقُّ الْمُبينُ(نيست معبود حقي جز خداي حق مبين) است و در ثواب الا عمال و محاسن برقي سي مرتبه روايت كرده اند و قطب راوندي در دعوات خود روايت كرده است از حضرت امام رضا عليه السلام كه حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: هر كه خواهد كه او را زياده از مجاهدين در ملاء اعلي ثنا گويند پس هر روز اين دعا بخواند اگر حاجتي داشته باشد برآورده شود و اگر دشمني داشته باشد بر او غالب گردد و اگر قرضي داشته باشد ادا شود و اگر غمّي و همّي داشته باشد زايل گردد و اين دعا از هفت آسمان بالا رود تا در لوح محفوظ براي او نوشته شود اين است دعاء:

سُبْحان َاللَّهِ كَما يَنْبَغي لِلَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ كَما يَنْبَغي لِلَّهِ ، وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ كَما يَنْبَغي لِلَّهِ

منزه است خدا چنانچه سزاوار خدا است و ستایش برای خدا چنانچه سزاوار خدا است و معبودی جز او نیست چنانچه او را شاید

وَاللَّهُ اَكْبَرُ كَما يَنْبَغي لِلَّهِ ،وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِالِلَّهِ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلي مُحَمَّدٍ

و خدا بزرگتر از توصیف است چنانچه او را سزد و نیرو و جنبشی نیست جز به خدا و درود خدا بر محمد

النَّبِيِّ وَ عَلي اَهْلِ بَيْتِهِ وَ جَميعِ الْمُرْسَلينَ وَالنَّبِيّينَ حَتّي يَرْضَي اللَّهُ

آن پیامبر بزرگوار و بر خاندانش و بر تمام رسولان و پیامبران تا آنجا که خدا خوشنود گردد

نامه یوشع بن نون

و به سند معتبر از حضرت امام رضا عليه السلام منقول است كه شخصي از اصحاب حضرت رسول صلي الله عليه و آله نامه اي را يافت و به خدمت آن حضرت آورد پس حضرت فرمود ندا كردند كه همه اصحاب حاضر شوند پس بر منبر برآمد و فرمود كه اين نامه اي است كه يوشع بن نون وصيّ موسي عليه السلام نوشته است و مضمون نامه اين بود: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بدرستي كه پروردگار شما به شما دوست و مهربان است بدرستي كه بهترين بندگان پرهيزكار گم نامست و بدترين خلق كسي است كه انگشت نماي مردم باشد به رياست باطل پس كسي كه خواهد به او ثواب كامل داده شود و شكر نعمتهاي خدا كرده باشد پس در هر روز اين دعا بخواند:

سُبْحانَ اللَّهِ كَما

منزه است خدا چنانچه

يَنْبَغي لِلَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَما يَنْبَغي لِلَّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ كَما يَنْبَغي لِلَّهِ وَ لا حَوْلَ

سزاوار است و ستایش از آن خدا است چنانچه شایسته است و معبودی جز او نیست چنانچه شایدش و جنبش و

وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ النَّبِيِّ الْاُمِّيِّ وَ عَلَي

نیرویی نیست جز به خدا و درود خدا بر محمد و خاندانش آن پیامبر امی و بر

جَميعِ الْمُرْسَلينَ وَالنَّبِيّينَ حَتّي يَرْضَي اللَّهُ

همه رسولان و پیمبران تا آنجا که خدا خوشنود گردد

دعا برای آمرزش گناهان و دفع بلیات

و در بلدالا مين از حضرت رسول صلي الله عليه و آله روايت كرده است كه هر كه هر روز ده مرتبه بگويد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لاحَوْلَ

بنام خدای بخشاینده مهربان جنبش

وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ

و نیرویی نیست جز بوسیله خدای والای بزرگ

از گناهان بيرون آيد مانند روزي كه از مادر متولّد شده و خدا دفع كند از او هفتاد نوع بلا را كه از جمله آنها ديوانگي و خوره و پيسي و فالج بوده باشد و حق تعالي هفتاد هزار ملك موكّل گرداند كه براي او استغفار نمايند و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه هر روز صد مرتبه بگويد لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ تنگدستي و فقر او را درنيابد و هر كه هر روز صد مرتبه بگويد:

سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَكْبَرُ

منزه است خدا و ستایش از آن او است و معبودی جز او نیست و خدا بزرگتر است

حق تعالي بدنش را بر آتش جهنّم حرام گرداند و در بلدالا مين از حضرت رسول صلي الله عليه و آله روايت كرده است كه هر كه هر روز ده مرتبه اين دعا بخواند حق تعالي چهار هزار گناه كبيره او را بيامرزد و او را از سكرات مرگ و فشار قبر و صد هزار هول قيامت نجات دهد و از شرّ شيطان و لشكرهاي او محفوظ گردد و قرضش ادا شود و همّ و غمّش زايل گردد اين است دعا:

اَعْدَدْتُ لِكُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ لِكُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ما شاءَاللَّهُ وَ لِكُلِّ نِعْمَةٍ

مهیا کردم برای هر بیم و هراسی لااله الااللَّه را و برای هر غم و اندوهی ماشاءاللَّه را و برای هر نعمتی

الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِكُلِّ رَخآءٍ اَلشُّكْرُ لِلَّهِ وَ لِكُلِّ اُعْجُوبَةٍ سُبْحانَ الِلَّهِ وَ لِكُلِّ ذَنْبٍ

الحمدللَّه را و برای هر آسودگی الشکرللَّه و برای هر شگفتی سبحان اللَّه و برای هر گناهی

اَسْتَغْفِرُاللَّهَ وَ لِكُلِّ مُصيبَةٍ، اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ وَ لِكُلِّ ضيقٍ حَسْبِيَ اللَّهُ وَ

استغفراللَّه و برای هر پیش آمد ناگوار اناللَّه و اناالیه راجعون و برای هر فشار و سختی حسبی اللَّه و

لِكُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَكَّلْتُ عَلَي اللَّهِ وَ لِكُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ لِكُلِّ طاعَةٍ

برای هر قضا و قدری توکلت علی اللّه و برای هر دشمنی اعتصمت باللَّه و برای هر اطاعت

وَ مَعْصِيَةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ

و نافرمانی لاحول ولاقوة الا باللَّه العلی العظیم را

ثواب بعضی از ادعیه

و كليني و ابن بابويه و برقي رحمة اللَّه عليهم به سندهاي معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه هر كه هر روز ده مرتبه اين دعاء بخواند حق تعالي چهل و پنج هزار حسنه براي او بنويسد و محو فرمايد از او چهل و پنج هزار سيّئه و چهل و پنج هزار درجه در بهشت براي او بلند كند و حرزي باشد براي او از شرّ شيطان و ظالمان و متصرّف نشود او را و احاطه به او نكند گناه كبيره و به روايت ديگر چنان باشد كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و خدا در بهشت خانه اي براي او بنا كند و در روايت ابن بابويه ده بار نيست ، اين است دعا:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ

گواهی دهم که معبودی جز خدای یگانه نیست که شریک ندارد معبود یگانه یکتای بی نیازی که نگیرد

صاحِبَةً وَ لا وَلَداً

همسری و نه فرزندی

و در ثواب الا عمال و محاسن و كافي از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمود كه هر كه هر روز پانزده مرتبه بگويد:

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

معبودی نیست جز خدا

حَقّاً حَقّاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ ايماناً وَ تَصْديقاً لا اِلهَ اِلا اللَّهُ عُبُودِيَّةً وَرِقّاً

که حق است حق
معبودی نیست جز خدا از روی ایمان و تصدیق معبودی نیست جز خدا از روی بندگی و بردگی

حق تعالي روي رحمت خود را از او نگرداند تا داخل بهشت گرداند او را . و در محاسن از حضرت رسول صلي الله عليه و آله روايت كرده است كه هر كه هر روز صد مرتبه سُبْحانَ اللَّهِ بگويد بهتر باشد از صد شتر براي كعبه قرباني كردن و هر كه صدمرتبه اَلْحَمْدُلِلَّهِ بگويد بهتر باشد از صد بنده آزاد كردن و هر كه صد مرتبه بگويد اللَّهُ اَكْبَرُ بهتر باشد از آنكه صد اسب با زين و لجام در راه خدا بفرستد و هر كه صد مرتبه لا اِلهَ اِلا اللَّهُ بگويد كسي از او عملش نيكوتر نباشد مگر كسي كه بيشتر بگويد. و قطب راوندي روايت كرده است كه در بني اسرائيل عابدي بود كه سالها عبادت حق تعالي كرده بود روزي دعا كرد كه پروردگارا مي خواهم حال خود را نزد تو بدانم اگر عملهاي مرا پسنديده باشي ديگر از اين اعمال بسيار كنم و الاّ پيش از مرگ توبه كنم حق تعالي ملكي به نزد او فرستاد و گفت تو را نزد خدا هيچ عمل خير نيست گفت پروردگارا عبادتهاي من چه شد ملك گفت هر كار خيري كه مي كردي به مردم خبر مي دادي و مي خواستي مردم تو را نيك دانند و به نيكي ياد كنند اكنون ثواب تو همان است كه خود براي عمل خود راضي شدي اين سخن برعابد بسيار گران آمد و محزون و نالان شد پس ‍ بار ديگر ملك آمد و گفت حقّ تعالي مي فرمايد كه الحال خود را از من بخر و بعد از اين هر روز به عدد هر رگي از رگهايِ بدن خود تصدّق بكن گفت چگونه توانم چنين كاري بكنم فرمود كه هر روز سيصد و شصت مرتبه به عدد رگهاي بدن خود بگو:

سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ وَلا اِلهَ اِلا

منزه است خدا و ستایش از آن خدا و معبودی نیست جز

اللَّهُ وَاللَّهُ اَكْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ

خدا و خدا بزرگتر از توصیف است و جنبش و نیرویی نیست جز به خدا

گفت پروردگارا زياده بفرما فرمود اگر زياده بگوئي ثوابت بيشتر است . و كليني به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه حضرت رسالت پناه صلي الله عليه و آله هر روز به عدد رگهاي بدن سيصد و شصت مرتبه مي گفت :

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ كَثيراً عَلي كُلِّ حالٍ

ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است ستایش بسیار بر هر حال

و به روايت ديگر از آن حضرت منقول است كه هر كه در دو ماه پياپي هر روز چهارصد مرتبه اين دعا بخواند خدا علم بسيار يا مال بسيار او را كرامت فرمايد اين است دعا:

اَسْتَغْفِرُاللَّهَ الَّذي لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَيُّ

آمرزش خواهم از خدایی که معبودی جز او نیست زنده

الْقَيُّومُ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ بَديعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ مِنْ جَميعِ ظُلْمي وَ جُرْمي

و پاینده و بخشاینده و مهربان پدیدآرنده آسمانها و زمین (آمرزش ) از تمام ستمکاری و جنایت

وَ اِسْرافي عَلي نَفْسي وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ

و زیاده روی بر خود و بسویش توبه کنم

و شيخ طوسي و ديگران روايت كرده اند كه سنّت است هر روز اين دعا بخواند:

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْمُشْرِقِ الْحَيِّ

خدایا از تو می خواهم به نور تابناک ذاتت که زنده

الْباقيِ الْكَريمِ وَ اَسْئَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْقُدُّوسِ الَّذي اَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ

و پایدار و بزرگوار است و از تو خواهم به نور پاک ذاتت که تابان گشت بوسیله اش آسمانها

وَانْكَشَفَتْ بِهِ الظُّلُماتُ وَ صَلُحَ عَلَيْهِ اَمْرُ الْاَوَّلينَ وَالاْ خِرينَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي

و برطرف گشت بدان تاریکیها و اصلاح گشت بدان کار اولین و آخرین که درود فرستی بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تُصْلِحَ لي شَاْني كُلَّهُ

محمد و آلش و همه کارهایم را اصلاح کنی

و كفعمي از حضرت امام محمّد باقرعليه السلام روايت كرده است كه هر كه هر روز اين دعا بخواند حق تعالي امور دنيا و آخرت او را كفايت كند :

بِسْمِ اللَّهِ حَسْبِيَ اللَّهُ تَوَكَّلْتُ عَلَي اللَّهِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ خَيْرَ اُمُوري كُلِّها وَ

بنام خدا بس است مرا خدا توکل کنم بر خدا خدایا از تو خواهم خیر و خوبی کارهایم را همگی و

اَعُوذُبِكَ مِنْ خِزْيِ الدُّنْيا وَ عَذابِ الاْخِرَةِ

پناه برم به تو از خواری دنیا و عذاب آخرت

و ايضاً روايت كرده است كه هر كه هر روز اين دعا بخواند هفت مرتبه امور دنيا و عقباي او كفايت شود:

حَسْبِيَ اللَّهُ رَبِّيَ اللَّهُ لا

بس است مرا خدا پروردگارم خدا است

اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ

معبودی جز او نیست بر او توکل کنم و او است پروردگار عرش عظیم

و ايضاً روايت كرده است كه هر كه در عرض يك سال هر روز يك مرتبه اين دعا بخواند نميرد تا جاي خود را در بهشت ببيند :

سُبْحانَ الدّآئِمِ الْقآئِمِ سُبْحانَ الْقآئِمِ الدّآئِمِ سُبْحانَ الْواحِدِ الْاَحَدِ سُبْحانَ

منزه است خدای جاویدان پابرجا منزه است پابرجای جاویدان منزه است یگانه یکتا منزه است

الْفَرْدِ الصَّمَدِ سُبْحانَ الْحَيِّ الْقَيُّومِ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحانَ الْحَيِّ الَّذي

بی همتای بی نیاز منزه است زنده پاینده منزه است خدا و به حمد او مشغولم منزه است زنده ای که

لايَمُوتُ سُبْحانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ سُبْحانَ رَبِّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ سُبْحانَ

نمیرد منزه است فرمانروای پاکیزه منزه است پروردگار فرشتگان و روح منزه است

الْعَلِيِّ الْاَعْلي سُبْحانَهُ وَ تَعالي

والای برتر منزه است و برتر