نماز عید فطر
هشتم خواندن نماز عيد است و آن دو ركعت است در ركعت اول حمد و سوره اعلي بخواند و بعد از قرائت پنج تكبير بگويد و بعد از هر تكبير اين قنوت را بخواند :
اَللّهُمَّ اَهْلَ الْكِبْرِيآءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ، وَاَهْلَ الْعَفْوِ
خدایا ای اهل بزرگی و عظمت و ای شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و ای شایسته عفو
وَالرَّحْمَةِ، وَاَهْلَ التَّقْوي وَالْمَغْفِرَةِ، اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذي
و رحمت و ای شایسته تقوی و آمرزش از تو خواهم به حق این روزی که
جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمينَ عيداً، وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ ذُخْراً
قرارش دادی برای مسلمانان عید و برای محمد صلی الله علیه و آله ذخیره و شرف
وَمَزِيْداً اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تُدْخِلَني في كُلِّ خَيْرٍ
و فزونی مقام که درود فرستی بر محمد و آل محمد و درآوری مرا در هر خیری که
اَدْخَلْتَ فيهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تُخْرِجَني مِنْ كُلِّ سُوءٍ اَخْرَجْتَ
درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی
مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ، اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ
از آن محمد و آل محمد را - که درودهای تو بر او و بر ایشان باد - خدایا از تو خواهم
خَيْرَ ما سَئَلَكَ مِنْهُ عِبادُكَ الصَّالِحُونَ، وَاَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْصَّالِحُونَ.
بهترین چیزی را که درخواست کردند از تو بندگان شایسته ات و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن بندگان شایسته ات
پس تكبير ششم بگويد و به ركوع رود و بعد از ركوع و سجود برخيزد به ركعت دوم و بعد از حمد سوره و الشمس بخواند پس چهار تكبير بگويد و بعد از هر تكبيري آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تكبير پنجم گويد و به ركوع رود پس نماز را تمام كند و بعد از سلام تسبيح زهرا عليها السلام بفرستد و بعد از نماز عيد دعاهاي بسيار وارد شده است و شايد بهترين آنها دعاي چهل و ششم صحيفه كامله باشد و مستحب است كه نماز عيد در زير آسمان و بر روي زمين بدون فرش و بوريا واقع شود و آنكه برگردد از مصلي از غير آن راهي كه رفته بود و دعا كند از براي برادران ديني خود به قبولي اعمال نهم زيارت كند امام حسين عليه السلام را دهم بخواند دعاي ندبه را كه بعد از اين بيايد إن شاء الله تعالي و سيد بن طاوس فرموده كه چون از دعا فارغ شود به سجده رود و بگويد
اَعُوذُ بِكَ مِنْ نارٍ حَرُّها لا يُطْفي ،
پناه می برم به تو از آتشی که حرارتش خاموش نشود
وَجَديدُها لا يَبْلي ، وَعَطْشانُها لا يَرْوَي
و تازه اش کهنه نگردد و تشنه اش سیراب نشود
پس بگذارد گونه راست را و بگويد :
اِلهي لا تُقَلِّبْ وَجْهي في النَّارِ بَعْدَ سُجُودي وَتَعْفيري لَكَ بِغَيْرِ مَنٍ
خدایا بدست آتش مسپار چهره ام را پس از سجده کردنم و بخاک مالیدنم آن را برای تو بدون اینکه منّتی
مِنّي عَلَيْكَ، بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَيَّ
بر تو داشته باشم بلکه تو بر من منّت داری
پس بگذارد گونه چپ را و بگويد:
اِرْحَمْ مَنْ اَسآءَوَاقْتَرَفَ، وَاسْتَكانَ وَاعْتَرَفَ
رحم کن کسی را که بد کرده و به نافرمانی دست زده و بیچاره گشته و اعتراف بدانها دارد
پس برگردد بحال سجده و بگويد
اِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَاَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ، عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ، فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ يا كَريمُ
اگر من بد بنده ای هستم پس تو خوب پروردگاری هستی بزرگ است گناه بنده ات پس باید گذشت تو نیزنیکو باشد ای خدای کریم
پس بگويد: اَلْعَفْوَ الْعَفْوَ صد مرتبه آنگاه سيد فرموده:
وَلا تَقْطَعْ يَوْمَكَ هذا بِالْلَّعْبِ وَالْإِهْمالِ، وَاَنْتَ لا تَعْلَمُ اَمَرْدُودٌ اَمْ مَقْبُولُ
گذشت خواهم گذشت خواهم و مگذران این روزت را به بازی و اهمال کاری در صورتی که تو نمی دانی آیا مردود درگاهی یا اینکه اعمالت
الْأَعْمالِ، فَاِنْ رَجَوْتَ الْقَبُولَ فَقابِلْ ذلِكَ بِالشُّكْرِ الْجَميلِ، وَاِنْ خِفْتَ
پذیرفته شده پس اگر امید پذیرفته شدن داری برابرش کن به سپاسگزاری نیکو و اگر از بازگشتنش ترسی
الرَّدَّ، فَكُنْ اَسيرَ الْحُزْنِ الطَّويلِ
دست به گریبان اندوه طولانی باش