نماز حضرت فاطمه صلوات الله علیها
و از جمله نماز حضرت فاطمه صَلواتُ اللَّهِ عَلَيها است
روايت شده كه حضرت فاطمه عليها السلام دو ركعت نماز مي كرد كه جبرئيل عليه السلام تعليم او كرده بود در ركعت اوّل بعد از سوره حمد صد مرتبه سوره قَدْرْ و در ركعت دوّم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحيد مي خواند و چون سلام مي گفت اين دعا را مي خواند
سُبحانَ ذِي الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنيفِ، سُبْحانَ ذِي الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظيمِ، سُبحانَ
منزه است (خدای) صاحب عزت بسیار بلند و مرتفع منزه است (خدای) صاحب جلال والای بزرگ
منزه است (خدای) صاحب
ذِي الْمُلْكِ الْفاخِرِ الْقَديمِ، سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمالَ، سُبحانَ مَنْ
فرمانروایی فاخر قدیم منزه است کسی که در بردارد خرّمی و زیبایی را منزه است آنکه
تَرَدّي بِالنُّورِ وَ الْوَقارِ، سُبحانَ مَنْ يَري اَثَرَ النَّمْلِ في الصَّفا، سُبحانَ مَنْ
به ردای نور و وقار خود را آراسته منزه است آنکه جای پای مور را در روی سنگ صاف ببیند منزه است آنکه
يَري وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَواءِ، سُبحانَ مَنْ هُوَ هكَذا لا هكَذا غَيْرُهُ
گذرگاه پرنده را در هوا ببیند منزه است آنکه او این چنین است و دارای صفات است و دیگری چنین نیست.
گفته است كه در روايت ديگر وارد شده است كه بعد ازاين نماز تسبيح مشهور حضرت فاطمه عليها السلام را كه بعد از هر نماز خوانده مي شود بخواند و بعد از آن صد مرتبه صلوات برمحمّد وآل محمّد بفرستد، و شيخ در مصباح المتهجّدين فرموده نماز حضرت فاطمه عليها السلام دو ركعت است در ركعت اوّل حمد و صد مرتبه قَدْر و در دوم حمد و صد مرتبه توحيد و چون سلام داد تسبيح زهراءعليها السلام بخواند پس بگويد سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ تا آخر تسبيح كه ذكر شد پس فرموده و سزاوار است كسي كه اين نماز را به جا مي آورد چون از تسبيح فارغ شود زانوها و ذراع ها را برهنه نمايد و بچسباند همه مواضِع سجود خود را به زمين بدون حاجز و حايلي و حاجت بخواهد و دعا كند آنچه مي خواهد و بگويد در همان حال سجده:
يا مَنْ لَيْسَ غَيْرَهُ رُبٌّ يُدْعي ، يا مَنْ لَيْسَ فَوْقَهُ اِلهٌ يُخْشي ، يا مَنْ لَيْسَ دُونَهُ
ای کسی که جز او پروردگاری نیست که خوانده شود و فوق او معبودی نیست که از او بترسند ای آنکه جز او
مَلِكٌ يُتَّقي ، يا مَنْ لَيْسَ لَهُ وَزيْرٌ يُؤْتي ، يا مَنْ لَيْسَ لَهُ حاجِبٌ يُرْشي ، يا
پادشاهی نیست که از او بپرهیزند ای کسی که وزیری برایش نیست که به نزدش روند ای آنکه پرده داری ندارد تا به او رشوه دهند
مَنْ لَيْسَ لَهُ بَوَّابٌ يُغْشي ، يا مَنْ لا يَزْدادُ عَلي كَثْرَةِ السُّؤالِ اِلاَّ كَرَماً
ای کسی که دربانی ندارد که بپوشانندش ای آنکه در برابر بسیاری سؤال نیفزاید جز به کرم وجود خود
وَ جُوداً، وَعَلي كَثْرَةِ الذُّنُوبِ اِلاَّ عَفْواً وَ صَفْحاً صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ، وَ
و بر بسیاری گناه (بندگان) جز به گذشت و چشم پوشی درود فرست بر محمد و
آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بي كَذا وَ كَذا
آل محمد و به من چنین و چنان کن
و بجاي اين كلمه حاجات خود را از خدا بخواهد