احکام تبیان - پاسخ رهبری معظم به سوالات شرعی - راه هاى اثبات اجتهاد، اعلمیت و به دست آوردن فتوا

24 - بعد از احراز صلاحیت مجتهدی برای مرجعیت تقلید به وسیله شهادت دو فرد عادل، آیا لازم است در این باره از اشخاصدیگر نیز تحقیق کنم؟
ج. شهادت دو فرد عادل و اهل خبره بر صلاحیت و جامع الشرایط بودن مجتهد برای جواز تقلید از او کافی است و تحقیق از افراددیگر لازم نیست .

25 - راه ها ی انتخاب مرجع و به دست آوردن فتوا کدام است؟
ج. احراز اجتهاد و اعلمیت مرجع تقلید به وسیله امتحان یا تحصیل یقین ولو از شهرت مفیدِِ علم یا اطمینان، یا با شهادت دونفر عادل از اهل خبره صورت می گیرد . راه ها ی به دست آوردن فتوای مجتهد عبارتند از: 1. شنیدن از خود مجتهد 2. شنیدن از دو یا یک فرد عادل 3. شنیدن از یک نفر مورد اطمینان 4. دیدن در رساله مجتهد، در صورتی که رساله وی مصون از اشتباه باشد .

26 - آیا وکالت در انتخاب مرجع مثل وکالت پدر برای پسر و معلم برای شاگرد صحیح است؟
ج. اگر مراد از وکالت، سپردن وظیفه تحقیق و جستجو برای یافتن مجتهد جامع الشرایط به پدر، معلم، مربی و یا غیر آنانباشد، اشکال ندارد و نظرشان در این مورد اگر مفیدِ علم یا اطمینان و یا واجد شرایط بینه و شهادت باشد، از نظر شرعی معتبر وحجت است .

27 - از تعدادی از علماء که خود مجتهد بودند، راجع به فرد اعلم سؤال شد. فرمودند که رجوع به فلان مجتهد دامت افاضاتهباعث برائت ذمّه می گردد. آیا با آن که شخصاً اطلاع از اعلمیت آن مجتهد ندارم و یا در این باره شک دارم و یا اطمینان دارم کهاعلم نیست، زیرا افراد دیگری که با دلیل و بینه مشابه اعلمیت آنان ثابت شده است، وجود دارند، می توانم به گفته آنان اعتمادکرده و از آن مجتهد تقلید کنم؟
ج. اگر بینه شرعی بر اعلمیت مجتهد جامع الشرایط اقامه شود، تا زمانی که بینه شرعی دیگری که معارض آن باشد پیدا نشود،آن بینه حجت شرعی است و به آن اعتماد می شود، اگرچه موجب حصول علم یا اطمینان نباشد، در این صورت جستجو از بینهمعارض و احراز عدم وجود آن لازم نیست .

28 - آیا جایز است کسی که اجازه از مجتهد ندارد و در بعضی از موارد مرتکب اشتباه در نقل فتوا و احکام شرعی شده است،متصدی نقل فتوای مجتهد و بیان احکام شرعی شود؟ وظیفه ما در صورتی که این شخص احکام را از روی رساله عملیه نقل میکند، چیست؟
ج. در تصدی نقل فتوای مجتهد و بیان احکام شرعی، اجازه داشتن شرط نیست، ولی کسی که دچار خطا و اشتباه می شود،جایز نیست متصدی این کار شود و اگر در موردی اشتباه کرد، چنانچه متوجه اشتباه خود شد، بر او واجب است شنونده را از آناشتباه آگاه نماید. به هر حال، بر مستمع جایز نیست تا اطمینان به صحّت گفتار گوینده پیدا نکرده، به نقل او عمل کند .