احکام شرعی - احکام روزه/ - جاهایی که قضا و کفاره واجب است/ - جاهایی که فقط قضای روزه واجب است - تطابق با فتوای آیت الله العظمی سیستانی

1688 - در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است ، و کفاره واجب نیست :اول : آنکه روزه دار در روز ماه رمضان عمدا قی کند.

1689 - اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود، یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست .

1690 - مضمضه زیاد برای روزه دار مکروه است ، و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.

1691 - اگر انسان بداند ( يا احتمال بدهد كه به واسطه مضمضه ، بي اختيار آب وارد گلويش مي شود،نبايد مضمضه كند، و همچنين است بنا بر احتياط لازم اگر بداند كه از روي فراموشي آب وارد گلويش مي شود.) که به واسطه مضمضه ، بی اختیار یا از روی فراموشی آب وارد گلویش می شود، نباید مضمضه کند.

1692 - اگر در ماه رمضان بعد از تحقیق ( براي او معلوم نشود كه صبح شده و كاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده ، قضا لازم نيست .) یقین کند که صبح نشده و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده ، قضا لازم نیست .

1693 - اگر انسان شک کند که مغرب شده یا نه ، نمی تواند افطار کند، ولی اگر شک کند که صبح شده یا نه ، پیش از تحقیق هم می تواند کاری که روزه را باطل می کندانجام دهد.