بعد از تشکیل نظام جمهوری اسلامی، توطئههای استکبار جهانی علیه انقلاب اسلامی فزونی گرفت و باتجهیز و تقویت گروهکهای ضدانقلاب، درصدد نابودی نظام اسلامی برآمد.
یکی از این اقدامات این بود که افراد و گروهکهای وابسته به خود را به ارکان مختلف نظام مقدس جمهوری اسلامی نفوذ دهد.
پس از عزل بنیصدر راه برای حذف بخش قابل توجهی از این عوامل نفوذی هموار شد.
در همین راستا، عوامل ضد انقلاب که تا چندی قبل، با حیله و تزویر، خود را انقلابی معرفی میکردند، نقاب از چهره برداشتند و ضمن سلب آسایش و امنیت مردم کوشیدند با ترور شخصیتهای اسلامی و انقلابی، به اهداف پلید خود دست یابند.
در مقابل، شخصیتهای بصیر انقلاب اسلامی همانند حضرت آیتالله خامنهای که در آن وقت، نماینده امام خمینی(ره) در شورای عالی دفاع و نیز امام جمعه تهران بودند، با روشنگریهای خویش، مردم را نسبت به ماهیت پلید گروهکها آشنا میکردند.
همین امر، موجب گردید که گروهک منافقین، ترور معظمٌ له را در برنامه کار خود قرار دهد.
در نهایت در ششم تیرماه 1360، حضرت آیتاللَّه خامنهای که به منظور ایراد سخنرانی در مسجد ابوذر واقع در میدان ابوذر در جنوب تهران حضور یافته بودند، در حین پاسخگویی به پرسشهای حاضرین، بر اثر انفجار بمبی از ناحیه کتف، گردن و دست به شدت زخمی شدند و به بیمارستان منتقل گردیدند.
این بمب را جواد قدیری از اعضای گروهک منافقین در یک دستگاه ضبط صوت کار گذاشته شده بود.
با این همه معظمله به طور معجزهآسایی زنده ماندند و این از الطاف الهی بود که این گنجینه گرانمایه برای رهبری امت اسلام بعد از حضرت امام(ره)، حفظ شوند.