13 اکتبر
مرگ "گوبینو" نظریهپرداز تبعیض نژادی (1882م)
ژوزف آرتور کنت دو گوبینو صاحب نظریات نژادپرستانه است که اندیشههایش جنگهای عظیم اروپائیان علیه دیگر اقوام بشر را موجب گردید.
از این رو آشنائی اجمالی با شخصیت وی مناسب به نظر میرسد.
گوبینو، در 14 ژوئیه 1816م در نزدیکی پاریس به دنیا آمد و تحصیلات خود را در فرانسه، آلمان و سوئیس پشت سر نهاد.
وی در این زمان به روزنامهنگاری و نیز نگارش رمانهای پرماجرا پرداخت و پس از انتشار آثاری از خود، شهرت یافت.
گوبینو همچنین ضمن علاقه به ادبیات و صنایع آلمان، با شیفتگی تمام به این نتیجه رسید که اقوام موسوم به آریایی-اروپائی به ویژه ژرمنها(آلمانیها) و فرانکها(فرانسویان)، در قدرت، زیبائی و هوش، سرآمد دیگرانند، پس باید این اقوام را برتر دانست.
گوبینو بر همین اساس برای ابلاغ اندیشه خود رسالتی الهی قائل گردید و معتقد بود باید برای سیطره نژاد ژرمن بر جهان اقدام کرد تا این نژاد بتواند جهان را به خوبی اداره کند.
با این حال در کشور خودش، به او اعتنایی نکردند.
بنابراین به آلمان رفت و به اثبات برتری ژرمنها بر اقوام دیگر پرداخت و ایدههایش را در کتابی چهار جلدی به نام «مقاله درباره نابرابری نژادهای انسان»، گردآورد.
این کتاب، در سالهای بعد، به شعلههای برتری نژاد ژرمن بسیار دامن زد.
تا جائی که دهها سال پس از مرگ گوبینو، الهامبخش نازیها و آدولف هیتلر شد.
به نظر گوبینو، مسئله نژادی نه تنها بر همه مسائل دیگر تاریخ برتری دارد، بلکه محور اصلی آن به شمار میآید.
گوناگونی نژادها که ملتها را میسازد، خود مبیّن سرنوشت مختلف این ملتهاست.
وی انحطاط نژادهای قوی را بر اثر اختلاط با ملتهای ضعیفی میداند که در جنگ مغلوبشان گشتهاند.
گوبینو در همین راستا، کتابی حماسی به نام آمادیس را در سه جلد سرود و فرضیه نژادی خود را به شعر نیز عرضه کرد.
آمادیس مظهر نژاد برتر است که با دشمنان تمدن میجنگد.
وی در کنار این ادعاها، به کارهای سیاسی نیز مشغول بود و ابتدا به سمت دبیر اول و سپس وزیر مختار فرانسه در ایران منصوب شد.
وی در این مدت، زبانهای فارسی، عربی و نیز خطوط میخی را فرا گرفت و کوشید با عقاید، آداب، رسوم، تاریخ، و زندگی ملل شرقی آشنا گردد.
وی در این خصوص نیز به تالیف آثاری پرداخت که کتب سه سال در آسیا، تاریخ ایران و ادیان و فلسفههای آسیای مرکزی، از آن جمله است.
گوبینو سرانجام پس از 66 سال زندگی در 13 اکتبر 1882م درگذشت.